Krótki życiorys Adama Mickiewicza

Adam Mickiewicz urodzony 24 grudnia 1798 roku, a zmarły 26 listopada 1855 roku to obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego, jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy nie tylko epoki romantyzmu, ale również w całej długiej historii polskiej literatury. W 1815 roku wyjechał on na studia humanistyczne do Wilna. Trudna sytuacja materialna rodziny skłoniła go podjęcia studiów w uniwersyteckim Seminarium Nauczycielskim, które ukończył z tytułem magistra, dzięki czemu do dziś funkcjonuje powiedzenie “ucz się pilnie jak Mickiewicz w Wilnie”. “Pan Tadeusz” książka dostępna w Taniej Książce.

W 1820 roku wydane zostały cztery części Dziadów, które były publikowane aż do 1860 roku. Paradoksalnie za życia artysty wydano jedynie część drugą, czwartą i trzecią, natomiast część pierwsza została wydana pośmiertnie. W 1822 roku powstały Ballady i romanse, uznawane za dzieło, które stanowiło początek epoki romantyzmu w naszym kraju. Wiele kontrowersji wywołała szczególnie pierwsza część pod tytułem Romantyczność.

O czym opowiada Pan Tadeusz?

Głównym bohaterem tej lektury jest Tadeusz Soplica, który wraca w rodzinne strony w czasach wojen napoleońskich. Książka ta określana jest mianem epopei narodowej, między innymi z uwagi na fakt, że została ona napisana trzynastozgłoskowcem i posiada bardzo charakterystyczną Inwokację. Składa się on z dwunastu ksiąg, z czego ta ostatnia miała charakter zarówno erotyczny jak i humorystyczny. Głównym wątkiem była oczywiście miłość Tadeusza do dużo młodszej Zosi, który rozwija się przez cały utwór, co ostatecznie doprowadza do ich zaręczyn.

Równie istotny był tutaj również wątek Stolnika, który był wielkim Panem z rodu Holeszków, a jego jedynym dzieckiem była Ewa Horeszkówna, w której zakochał się Jacek Soplica. Do zaręczyn nie doszło z powodu różnicy majątkowej i wyraźnej niechęci ojca wobec tego związku. Obawiając się rekuzy Soplica nie poprosił formalnie o rękę córki, zaś Horeszko przyjął swatów kasztelana witebskiego. Stolnik został zabity przez Soplicę w zamku podczas najazdu Moskali. 

O czym opowiada Pan Tadeusz?

Głównym bohaterem tej lektury jest Tadeusz Soplica, który wraca w rodzinne strony w czasach wojen napoleońskich. Książka ta określana jest mianem epopei narodowej, między innymi z uwagi na fakt, że została ona napisana trzynastozgłoskowcem i posiada bardzo charakterystyczną Inwokację. Składa się on z dwunastu ksiąg, z czego ta ostatnia miała charakter zarówno erotyczny jak i humorystyczny. Głównym wątkiem była oczywiście miłość Tadeusza do dużo młodszej Zosi, który rozwija się przez cały utwór, co ostatecznie doprowadza do ich zaręczyn.

Równie kluczowy jest tutaj wątek Stolnika, która był wielkim hrabią z rodu Horeszków, a jego jedynym dzieckiem była Ewa Horeszkówna, w której platonicznie zakochał się Jacek Soplica. Jej ojciec był jednak zdecydowanym przeciwnikiem tego małżeństwa, dzięki czemu ostatecznie do zaślubin nie doszło, w głównej mierze z powodu dużej różnicy majątkowej. Oprócz tego istotny był tutaj wątek walki o zamek Horeszków, który należał do Sopliców.

Krótki życiorys Adama Mickiewicza

Adam Mickiewicz urodzony 24 grudnia 1798 roku, a zmarły 26 listopada 1855 roku to obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego, jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy nie tylko epoki romantyzmu, ale również w całej długiej historii polskiej literatury. W 1815 roku wyjechał on na studia humanistyczne do Wilna. Trudna sytuacja materialna rodziny skłoniła go podjęcia studiów w uniwersyteckim Seminarium Nauczycielskim, które ukończył z tytułem magistra, dzięki czemu do dziś funkcjonuje powiedzenie “ucz się pilnie jak Mickiewicz w Wilnie”.

W 1820 roku wydane zostały cztery części Dziadów, które były publikowane aż do 1860 roku. Paradoksalnie za życia artysty wydano jedynie część drugą, czwartą i trzecią, natomiast część pierwsza została wydana pośmiertnie. W 1822 roku powstały Ballady i romanse, uznawane za dzieło, które stanowiło początek epoki romantyzmu w naszym kraju. Wiele kontrowersji wywołała szczególnie pierwsza część pod tytułem Romantyczność.

Epopeja narodowa Adama Mickiewicza pt. “Pan Tadeusz” książka to dzieło, którego pierwsze wersy zna wielu Polaków na pamięć. Wspomnienie ojczyzny z czasów jej świetności stało się dla poety sposobem na pogodzenie zwaśnionych emigrantów w Paryżu. W zamierzeniu krótki tekst rozrósł się do rozmiarów dwunastu ksiąg, które mieszczą w sobie wiele ciekawych historii.

Patriotyzm i jego symbole

Już na początku poeta kreśli patriotyczny obraz polskiej szlachty. Mieszkańcy Soplicowa otaczają się symbolicznymi dziełami sztuki czy przedmiotami. To właśnie w malowniczym dworku czytelnik “Pana Tadeusza” odnajdzie wizerunki Rejtana i Kościuszki, zegar wygrywający Mazurka Dąbrowskiego czy oznaczającą staropolską gościnność otwartą na oścież bramę. Sędzia Soplica okaże się bohaterem pielęgnującym polskie i rodzinne tradycje, a jego brat Jacek, którego początkowo autor przedstawił jako księdza Robaka – działaczem zaangażowanym w odzyskanie niepodległości.

Historia miłosna

Całości dopełnia miłosna historia tytułowego bohatera – młodego Tadeusza, który na prośbę stryja powrócił z nauk w stolicy. Mężczyzna ulega urokom Telimeny, dając się zwieść jej urodzie i zalotom. Gdy okazało się, że młodzieniec pomylił ją z młodziutką Zosią, ujrzał w swojej kochance podstarzałą kobietę i dostrzegł to, co ta skrzętnie tuszowała pudrem. To doprowadziło do serii zabawnych wydarzeń z udziałem zakochanych, ale też do szczęśliwego finału.

Błędy przeszłości

W głównym wątku “Pan Tadeusz” opisuje dzieje Jacka Soplicy i jego tragicznej historii miłosnej. Czytelnik poznaje typowego bohatera romantycznego – nieszczęśliwego kochanka, który miłość do kobiety przekuł w patriotyzm i poświęcenie. Zachowanie Jacka w przeszłości nawiązywało do polskiego sarmatyzmu w najgorszym wydaniu: awanturnictwa, pijaństwa i warcholstwa. Nieszczęśliwa miłość i podstępne zachowanie ojca ukochanej popchnęło Soplicę do czynu, którego żałował i który odkupił późniejszą walką i poświęceniem. W finale uzyskał przebaczenie, a jego słynna spowiedź jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych fragmentów “Pana Tadeusza”.